Zeeveld

Zeeveld Een vermelding van 'Het Zeeveldt' komt al voor op een kaart uit 1614 van landmeter Gerardus Theodori Langedijck. Zij is een van de oudste duinboerderijen in Castricum. Vooraanstaande burgers uit Alkmaar, daarna uit Amsterdam hadden de boerderij in eigendom. Koninklijk bezit In 1829 koopt Koning Willem I het duingebied achter Bakkum voor ontginningsdoeleinden. Daarmee verwerft hij ook boerderij Zeeveld. In 1843 gaat landgoed Bakkum over op zijn zoon prins Frederik der Nederlanden en in 1882 wordt diens dochter Marie, prinses der Nederlanden, eigenaresse. Zij was gehuwd met Wilhelm von Wied, de vijfde vorst van Wied en een Duits militair. Prinses Marie verkoopt in 1903 haar Bakkumse bezit aan de provincie Noord-Holland. Daarmee komt een einde aan de periode dat Zeeveld Koninklijk bezit is. De huidige boerderij Zeeveld moet al bestaan hebben toen koning Willem I het Bakkumse duingebied aankocht, want we weten dat er in 1830 reparaties werden verricht aan de boerderijen de Kwekerij, het Zeeduin en het Zeeveld. Waarschijnlijk dateert de aangebouwde staart ook uit die tijd. Het is een verlengde Noord-Hollandse stolp met een dubbel vierkant, dat wil zeggen dat zes staanders het dak dragen. Het dak is geheel met pannen gedekt. Gekraakt In 1927 werd er een hooiberging met schuur naast de stolp gebouwd. Tijdens de zomermaanden van 1930 en 1931 deed de boerderij dienst als proefjeugdherberg. Zij was de voorloper van de in 1932 geopende jeugdherberg Koningsbosch, iets verderop, aan de Heereweg. In 1968 verloor de boerderij haar agrarische bestemming omdat het niet langer mogelijk was op deze plek een modern boerenbedrijf te voeren. Het pand was vervolgens een reeks van jaren in gebruik als vakantieverblijf bij een maatschappelijke instelling uit Amsterdam. Vooral kinderen kwamen hier vakantie houden. Daarna heeft de boerderij verschillende tijdelijke bewoners gehad en werd het in 1983 gekraakt. Een echtpaar met drie kinderen en een kunstschilder met zijn vrouw hadden er hun intrek genomen. Dit was zeer tegen de zin van de provincie. Er kwam een kort geding en de rechter oordeelde op 14 juni 1983 dat de bewoners de boerderij moesten verlaten. De krakers lieten het op een ontruiming aankomen. Zij hadden zich verzekerd van de steun van zo’n veertig à vijftig leden van de Amsterdamse kraakbeweging. Op maandag 4 juni 1984 vond met inzet van de Mobiele Eenheid ontruiming plaats. Er werden geen arrestaties verricht, maar de schade aan de boerderij was groot. Stichting Jan XVII De ontruiming van Zeeveld had direct te maken met het feit dat Gedeputeerde Staten van Noord-Holland de boerderij wilden verkopen aan de Stichting Jan XVII. Deze vestigde in de boerderij een monastiek centrum dat ondermeer Stilteretraites aanbiedt. De naam van de stichting verwijst naar het Evangelie van Johannes, hoofdstuk 17, vers 20 en 21, 'Dat allen één zijn". Waar vroeger het hooi in de boerderij lag opgeslagen, bevindt zich nu een kapel. Rond de boerderij is een en ander bijgebouwd. Aan de westkant van de boerderij kwam een gastenverblijf dat door een serregang met de voormalige boerderij werd verbonden. Op de noordoost hoek van het erf staat een stafhuis en de vroegere hooiberging met de varkensstal, heeft in 2002 plaats gemaakt voor een woonhuis in dezelfde vorm. Zie voor meer informatie de websites www. jan17.nl en www.zeeveld.nl. Bronnen: Belonje, Mr. J., Het Zeeveld te Noord Bakkum, 7e jaarboekje Oud-Castricum (1984). Blom, Piet, Stolpboerderijen in Castricum en Bakkum, 33e Jaarboek Oud-Castricum (2010). Diverse krantenartikelen. Jelles, Ir. J.G.G., Geschiedenis van beheer en gebruik van het Noordhollands Duinreservaat (1968). Ruijter, Q. de, Over duinboerderijen en haar bewoners, 4e jaarboekje Oud-Castricum (1981). © Gemeente Castricum Monumenten in beeld