Woonhuis en stolpboerderij

Noord-Hollandse stolpboerderij De stolpboerderij, ook wel stolp of stelp genoemd, heeft zich omstreeks de 16e eeuw ontwikkeld uit het boerenhuis met een losstaande hooiberging die later aan het huis kwam te staan. Uiteindelijk ontstond hieruit een boerderijtype met een uitgekiende, vierkante plattegrond, de Noord-Hollandse stolp. Deze kenmerkt zich door een gesloten vierkante bouwmassa met een hoog piramide dak, waaronder alle functies van het boerenbedrijf zijn ondergebracht, veestalling, hooi- en wagenberging, gereedschappen en het wonen van de boerenfamilie. Een hoge hooiberging bevindt zich in het midden, tussen de vier staanders (het vierkant). Stolpen kunnen met riet of met pannen gedekt zijn. Ook combinaties komen voor, zoals een rietgedekte kap met aan de onderzijde enkele rijen pannen om het regenwater beter te kunnen opvangen. De combinatie riet en pannen komt ook vaak aan de voorzijde voor waarbij het riet in fraaie vormen is aangebracht, die spiegels worden genoemd. Bron Blom, Piet, Stolpboerderijen in Castricum en Bakkum, 26e Jaarboek Oud-Castricum (2003).